Nie jesteś sama, nie jesteś sam!
Być
może kiedy czytasz te słowa odczuwasz osłabienie, bezsilność,
niemoc, być może strach lub lęk.
Metody, sposoby i procedury oddziaływań psychologicznych są różne, od Ciebie zależy jaką formę wsparcia wybierzesz.
Działania interwencyjne
To taki sposób działania w którym z zewnątrz wnika się do środowiska domowego w celu spowodowania zmiany zachowań i reguł rządzących życiem w danym domu. Interwencyjne w Polsce działają: Policja, pracownicy sądownictwa (kuratorzy), służby pomocy społecznej, czasem jest to pracownik szkoły, do której uczęszczają dzieci, lub służby medyczne. Mimo, że działania tych podmiotów nie są ściśle psychologiczne, ich walor psychologiczny zawiera się w tym, iż osoba doświadczająca przemocy dowiaduje się i przekonuje o możliwości przeciwdziałania przemocy i o tym, że nie jest pozostawiona sobie samej w rozpaczliwej często sytuacji. Częścią profesjonalnych działań interwencyjnych jest zorganizowanie czasowego pobytu w miejscu wolnym od przemocy i sprzyjającym działaniom zaradczym.
Metody edukacyjne i poradnictwo
Informacje i wiedza dotyczą trzech podstawowych dziedzin: psychologii, prawa i zasad działania pomocy społecznej. Świadomość własnych praw buduje ważny rodzaj oparcia psychicznego, postawy asertywnej, otwarcia na zmianę strategii działania, modyfikację wzorców i norm oraz poczucie własnej wartości. Psychoedukacja dotyczy zwykle takich dziedzin jak: cykle i fazy przemocy, destrukcyjne i konstruktywne sposoby radzenia sobie w sytuacji zagrażającej i trudnej emocjonalnie, samoocena, przeciwdziałanie mitom dotyczącym przemocy, złość i agresja.
Na początku wszelkie wsparcie mające na celu zatrzymanie przemocy ma charakter edukacyjno-doradczy.
Wsparcie emocjonalne i społeczne
Istotą tego wsparcia jest intencja, by drugi człowiek nie przeżywał swojej sytuacji jako całkowicie beznadziejnej, dramatycznej, bez wyjścia, rozpaczliwej.
Mamy tutaj dwa rodzaje wsparcia: osobiste wsparcie oferowane w kontakcie indywidualnym oraz dodatkowo wsparcie innych ludzi i instytucji.
Wsparcie osobiste to otrzymanie empatii, zrozumienia oraz aktywnej akceptacji polegającej na odkreślaniu praw osoby doświadczające przemocy, negatywnej ocenie zachowań osoby stosującej przemoc oraz wzmocnieniu konstruktywnych zmian w zachowaniu i myśleniu.
Wsparcie społeczne oznacza budowanie sojuszy. Pomaganie wymaga inwencji, inicjatywy i wysiłku na rzecz spotkania i porozumienia osób gotowych do współdziałania: członków bliższej i dalszej rodziny, sąsiadów i po prostu ludzi dobrej woli.
Psychoterapia
Psychoterapia jest na czas, gdy przeciwdziałanie aktualnie dziejącej się przemocy przyniosło już efekty i osoby doświadczające przemocy czują się względnie bezpiecznie. Ocenia się, że przeciętnie po roku działań o charakterze edukacji i wsparcia (często też grupowych) osoby doświadczające przemocy są gotowe do głębszej pracy psychologicznej. Nie wszystkim psychoterapia jest potrzebna. Są osoby, u których zdrowe mechanizmy przystosowawcze nie uległy głębokiemu uszkodzeniu i w stosunku, do których oddziaływania podstawowe okazują się wystarczające dla pozytywnej zmiany ich myślenia i działania.